De naam ´Eese´ is afgeleid van het woord ´ees´, Nieuwfries ´ies´, dat ´bijeen gelegen bouwland´ betekent. Op De Eese wordt inderdaad al eeuwenlang landbouw bedreven. De naam ‘Eze’ komt al voor in de 13e eeuw.

Het landgoed is eigendom van de familie Van Karnebeek. De voormalige Minister van Buitenlandse zaken, Jhr. Mr. Dr. H. A. van Karnebeek, kocht het landgoed in 1923 van de koffiehandelaar Michiel Onnes van Nijenrode, die het op zijn beurt in 1915 had gekocht van de familie Brants. Tot 1879 was het landgoed meer dan twee eeuwen eigendom van de familie Van Rechteren. Het centrum van het landgoed, met daarin het in 1917 gebouwde houten landhuis, is aangewezen als cultuurhistorische buitenplaats. De 4e generatie van de familie Van Karnebeek zet zich dagelijks in om het landgoed te behouden en te verfraaien.

Het gebied, gelegen op een stuwwal uit de voorlaatste IJstijd, behoort tot de oudste bewoonde gebieden in de Kop van Overijssel en kent een rijke cultuurhistorie, beginnend bij de Neanderthalers. In 2001 werd een Neanderthaler-bladspits gevonden. Deze speerpunt is 65 mm lang en circa 38.00 jaar oud. Ook de hunebedbouwers (de eerste landbouwers!) hebben er gebivakkeerd. De aanzet van de voormalige dekheuvel van het hunebed is nog herkenbaar. In 1960 werd bij het uitbaggeren van een poel een houten wagenwiel

gevonden. Deze wordt gedateerd op ca. 2600 v. Chr. en is één van de weinig bewaard gebleven exemplaren uit de Late Steentijd in Nederland. Uit de Late Steentijd en de Bronstijd dateren een 11-tal grafheuvels. In de IJzertijd woonde een groep van circa 10 tot 15 mensen op De Eese. Zij bedreven landbouw op rechthoekige akkers, die we Celtic Fields noemen. Sommige begrenzingen van deze akkers zijn nog aan te duiden in het landschap. In 1227 duikt voor het eerst de naam Eze op. In dat jaar zou Rutger van der Eze zijn omgekomen bij de Slag bij Ane. Zijn naam komt voor op een lijst van gesneuvelden die we kennen uit een latere kroniek. In 1371 wordt de ‘hoff ter Eze’ voor het eerst als zodanig vermeld. Uit de Middeleeuwen dateren de vele boswallen. In 1619 werd ‘Het Slotje’, een havezate, gebouwd op een plaats waar al eerder bewoning was. Hier liggen percelen met tot de verbeelding sprekende namen als ‘Galgenveld’ en ‘Kiekersveld’. Deze duiden op de mogelijke doodvonnissen die hier in het verleden zijn voltrokken.

In de twintigste eeuw werd op het landgoed een bloeiend landbouwbedrijf gesticht, dat echter in 2004 werd opgeheven. Alle bewoners hebben in het gebied hun eigen sporen nagelaten die tezamen de geschiedenis van het landgoed illustreren.

Voor meer boeiende geschiedenis nodigen we u graag uit om u in te schrijven voor een rondleiding op de Eese.